1 Haziran 2015 Pazartesi

DEĞİNMELER - 1

  




*  DAHİLER HER ŞEYDEN ACİZDİR.

*  HEDEF OLMAYABİLİR, YOL MUTLAKA ALMALI.

*  HER YAKARIŞ YENİ BİR İLMEK, YENİ BİR GÖREV , YENİ OLUŞ ; İSTER İSTEMEZ BİR YOK OLUŞ.

*  DENGELİ BİR İSTİKAMET DE MUTLULUK MÜMKÜNDÜR

*  ARTÇI SARSINTILAR , DEPREMDEN DAHA TEHLİKELİDİR

*  BAZEN EN GÜVENDİĞİNİZ BİRİ, BİR SEY YAPAR ; YAHUT BİR DURAK GÖSTERİR, YÜZÜNÜZ  ASILIR, İÇİNİZ EZİLİR. SADE BİR TEPKİSİZLİK.

*  OLMAYANLAR, OLANLARDAN DAHA DOYURUCU OLABİLİYOR HAYATIMIZDA. 

*  APTALLAR GÜVEN DUYULACAK BİRER LİMANDIR. HEM DE GERCEK BİR LİMAN.

*  FARKLILIKLAR YABANCILAŞTIRIYOR BİZİ BİRBİRİMİZDEN, YENİ TANIM BULMAK HOŞUMUZA GİDİYOR.

*  İNANCI ÖYLE BİR BAĞ İLE TUTMALI Kİ; DÜĞÜM BİLE ÇÖZÜM OLSUN

*  YAĞMUR OLSUN; GÜNEŞ OLMASIN

*  KAPININ EŞİĞİNDE BEKLEYENLERE GİTMELİ

*  BİLMİŞLİK MALZEMELERİMİZİ HER TARAFA SAÇIYORUZ, SONRA '' BİZ'' İ , '' BEN '' YAPIYORUZ.

*  TATLI TATLI, YAVAŞ YAVAŞ, UYUTA UYUTA GÜLÜYORUZ.

*  EMİRLERİ DİNLEMEK BİZE MUTLULUK VERİYOR ; UYGULAMAK İSE ACI.

*  MÜMKÜN OLMAYANI İSTEMEK BİLGELİĞİMİZİN ERDEMİNDEN KAYNAKLANIYOR.

*  ÖZSAYGIMIZI ZEDELEYEN KESKİN HANÇER : '' ROL ÇALMA TELAŞI'' 

*  İNANMAK İLK ADIM GİBİ.

*  KENDİLİĞİNDEN SÜZÜLEN SÖZ / GÖZ  YAŞLARINA GÜVENİN.

*  EN BÜYÜK AHMAKLIĞIMIZ AKILLI OLMA TELAŞINDAN KAYNAKLANIYOR.

*  ÖLÜM EN HUZURLU REFLEKS.

*  EĞER UŞAK İSEN SENİN İÇİN EN YARARLI SAHİBE UŞAK OL.

*  GERCEK İNSANLAR, ÖZGÜR RUHLU BİREYLER YETİŞTİRİR ; KENDİLERİ KÖLE OLMAYA MAHKUMDUR

*  YENİ ÖĞRENİLEN BİLGİ , ÇETİN BİLGİDİR. SABIR GEREKİR

*  DUYABİLİYORUM SENİ, EN ÇOK DA KAHKAHA TUFANLARINDA.

*  DUYGUYU YEDİ GÜNE BÖL , DAYANABİLİRSEN YÜCELİĞİNE TOPLA, GERİSİN GERİ.

*  VARLIK / YOKLUK ARASINDAKİ UCURUM TİKSİNTİDEN İBARETTİR.

*  TOPLUM BİREYSEL YAŞAMANIN SIKINTISINI ÖZENDİREREK EVLİLİĞİ KATLANILIR KILAR.

*  AYAKLARIN ÇIKARDIĞI SESİ İŞİTMEYİ ; SÖZLERİN BOĞUCULUGUNA TERCİH EDERİM.

*  BÜTÜN ERDEMLERİ ÇOKTAN YOK ETTİ İNSANOĞLU.

*  YÜKSEKLERDE BULUNMAK YORUYORSA SENİ , YIRTICIYIM DİYE DOLAŞMA DAĞ ETEKLERİNDE.

*  HER DUYGUNUN  ŞİDDETLİSİ TEHLİKELİ VE İYİDİR.

*  KAFKA OKUYAN İNSANDAN KİMSEYE ZARAR GELMEZ.


                                                                                            İBRAHİM DEMİRÖZ  / AFORİZMA

LEGO HAYATLAR... [ ÖYKÜ]

  





+ Alo
- Nerdesin?
+ Evedeyim, sen?
- Yoldayım. İyi misin?
+ (...)
- Beş dakikaya ordayım..
+ peki...

Uzun bir ögleden sonra olacagı her durumdan belli oluyordu. Adımları mı sık atma telaşından  mıdır bilinmez ; yorulduğumu hissetmiştim. Yol boyunca aklımdan gecen kelimeleri, karşılaştığım insanlara dağıtıyordum. Kapıya gelinceye kadar ne heybemde yeterince kelime, ne de ciğerlerimde nefes kırıntısının kalmadığını fark ettim. Zili çalıp / çalmama arasında gecen süre yol boyunca harcadığım enerjiden daha fazlasını kullanmama sebeb olmuştu. 

Zili çaldım, kapının o ara açık olduğunu görmem, tebessüm etmemten öteye başka bir duygu hissettirmişti. Seher vakti zili basıp kaçmalarım aklıma gelmişken, merdivenleri çıkmışım. Bir anda onu karşımda görünce ağzımdan çıkan sözleri hatırlamıyorum! Onun güldüğünü görünce pek de anlamsız konuşmadığı mı düşündüm.


+ Hoş geldin, beş dakıka demiştin!?
-  Ne kadar oldu ki, hızlı da gelmiştim!
+ yirmi dakika
-  Hımm..
+  Gel içeri, buyur.
- Her geldiğimde evi oda parfümüne boğmak zorunda mısın,nefes almayı denesen diyorum.. Cam mesela açılabiliyor, biliyorsun değil mi?
+  Çok komik!!
-  Sayemde ev toplanıyor sanırım, en son oturduğumuz sandalye bile aynı yerinde duruyor..
+  Yediğimiz son yemekten sonra bir daha dokunmadım.
- Bu konuyu konuşmuştuk, hala mı aynı konu?
+ Evet ne yapabilirim, benim hatam değil, değil mi?
-  Bilmem...


Absürt bir karşılaşmaydı zehra ile buluşmamız. Öyle ulu orta denk gelecek bir karşılaşma olsa, ''öp başına koy'' kıvamında olması için neleri vermezdim. Eskimiş bir buruşuk kağıttan yapmış olduğu ''uçakvari şeklindeki eserininin'' ucuramaması ; yan tarafta ki uçurtma sevdası çocukların mutluluklarını gölgeliyordu uzaktan bakınca.
Birkaç dakika onu seyrettikten sonraki çaresizliğine daha fazla dayanamadım ; yanına gitmeyi karar verdim. Yoksa çıldırtıcı derece de kendini hırpalıyordu , ya da bana öyle geldi, bilmiyorum.


-  Pilot olma hayali için fazla geç kalmadın mı?
+  Anlamadım!
-  Elinizdeki şekle diyorum, uçak olmalı. Kusura bakmayın hareketlerinizden başka bir sey olmasını dilerdim, hoş görün beni.
+  Aaa !! Evet. Küçüklükten beri yapabildiğim tek eser, o da malum göründüğü gibi işte.


Biz konuşurken çocuklar uçurtma eğlencelerine ara vermişlerdi. Gözlerini iki yana çeviren cocuklar, dikkatlerini nereye vermeleri gerektiğini : '' En yüksek benim ki şu anda, bak bakk!! ''  nidalarıyla uçurtmaya yönelmişti. Biz ise yere cakılmaktan bitap düşmüş uçağı inceliyorduk anlamsızca.


                                                                  *  *  * 


-  Sigara içen bir kızın piyano çalması sence de ilginç degil mi?
+  Bunu bana soran ilk sen değilsin, odanın her tarafına sigara dumanına boğup, piyano notalarıyla nötr ' lüyorum  sanırım. Elimde ne kalıyor dersen, yorgun parmaklar ve beni küfre boğan müzmin bekar  Handan hanım.
-  Anlıyorum seni - aslında anlamıyordum -  ev arkadaşının da komsun gibi düşündüğüne eminim ; çünkü gerçekten berbat çalıyorsun! 
+  Ciddi misin? ( yüzündeki şaşkınlık ifadesinin tadı görülmeliydi)
-  Şaka tabi, güzel çalıyorsun.
+  Ciddi misin!
-  ( ... )
+ İstersen akşam çalabirim sana, ev arkadaşım bugün geleyemeyecegini söyledi.
-  Yani?
+  Bu akşam burda kalabilir misin?
-  Çalmayı öğretirsen, evet.

Beş dakikalık yolu yirmi dakika da gelebilen ben; akşamın nasıl geçtiğini, handan hanımın duygularıyla eş değer hislere sahiptik, O derece etkilenmiştim o geceden. Belkıs ' ın o ulu zenginliğinden vazgeçişiydi ; bende ki o Süleymanlık tavırları. 

Sabah olduğunda yemek masasının üzerine sevdiği cevizli kek tarifinin  notlarını yazıp iliştirdim. Kapıyı yavaşça çekip çıkarken, komşuları Handan Hanımı istemeden de olsa selam verdim. Yolumu devam ederken elimdeki kağıttan yaptığım uçağı , hızlıca savurdum gökyüzüne. Gözden kaybolana kadar seyrettim


                                                                                       İBRAHİM DEMİRÖZ // LEGO HAYATLAR

3 Cisim Problemi

  yeniden