En yakın dostu yollar olan insanın mutlulugu ne kadar hoş olabilir ki?
gördükleri, duydukları sade ona özel...
perdesi gökyüzü,baş döndürücü bir gece olması an meselesi olabilir bence...yatıp uyumak istersin..sonra uyanıp alarsın masmavi geceyi...yakıstıramassın kendini, yolda verilen nahoş molaları...yolculuk sadece iki nokta arası gidilecek bir mesafe olmaktan cıkar senin için..bir düzen, kurgusu sende gizli bir kısa film belki..telefonunu bırakıp gitmek an meselesidir aslında.onu da yapacaksındır da. ailen aklına gelir sonra..büyük bir neyse çekip rahatlarsın.
sonra uyanırsın.. derin uykundan.. nerdesin peki?hay allah rüyaymış... yarım kaldı düşler dersin, ama aklında bir kıvılcım, munzip bir gülüş eşlik eder bereketli dudaklarına..kalkarsın yatağından, gecen arabalar daha bir ayrıntılı görünür sana.. daha bir çekici, daha bir davetkar..bir yanda da hayat, parmak sallar sabaha, sana.. sakın! demekten kendini alıkoyamaz..işine bakarsın, zorla, sen olmamak üzere...
öyle bir pazar sabahıydı bugün benim için..uzun süredir erken kalkmanı verdiği bir yoklamaydı sanırım..unuttuğumu sanmamı istemiş olmalı..belki bir odric olma yolunda ilerleyen bir arkadaş vardır insanın içinde kim bilir.. özellikle pazar sabahları hayatına giren..en rahat sabahını rahatsız etmektir görevi, öyle düşünürsün..
ve öyle olur...
her şeye rağmen iyi pazarlar..
size ve kendime
İbrahim Demiröz//22-06-2014
